Vakantiegevoel

Het mooie weer en de toegenomen mobiliteit door de aanschaf van de fiets van eind vorige week hebben me een gevoel van vakantie gegeven! Van de fiets heb ik dan ook intensief gebruik gemaakt. In totaal is sinds vorige week vrijdag al 158 kilometer afgelegd! Dit leverde me trouwens een nieuwe pijnervaring op. Nee, met mijn borstkas of longen is niets aan de hand! Ook mijn beenspieren houden zich goed! Waar ik nu dan last van heb? Nou gewoon, zadelpijn!

De kilometers worden overigens nog in een beperkt tempo afgelegd. Wel zit er een lichte stijging in. Terwijl de eerste rit op een gemiddelde van 10,8 km/uur werd gereden, is dit in de loop van de week langzaam gestegen tot 12,4 km/uur bij de laatste rit. Renate, voor je het weet maak ik gebruik van je uitnodiging.....! Hoewel, een heuveltje op kost me nu duidelijk nog teveel moeite!

Na het UMC nog flink wat kilometers

Afgelopen maandag moest ik natuurlijk eerst weer voor controle naar het UMC. Hier vonden weer de reguliere controles plaats, was er een gesprek met de maatschappelijk werkster en werd bij de fysiotherapeut een 6 minuten looptest uitgevoerd. Opvallend hierbij was dat ik in deze zes minuten nog niet die afstand kon overbruggen dan tijdens mijn screening van 15 april 2002. Kennelijk was mijn algehele conditie toen nog net iets beter dan de huidige. Vooral mijn benen waren tijdens deze looptest nog wat 'onwillig' hoewel ik ook aardig buiten adem raakte.

Thuis gekomen besloot ik samen met mijn moeder, onaangekondigd, mijn broer en schoonzus op te gaan zoeken. Deze wonen in Emst wat toch zo'n 18 kilometer van Ugchelen vandaan ligt.

In het plaatsje Vaassen is op het 'trefpunt Vaassen' even uitgerust bij het monument voor Vrede, Vrijheid en Verdraagzaamheid. Dit kunstwerk is gemaakt door een voormalige medewerker/vriend Sirwan Raouf.

Bij aankomst bij mijn broer en schoonzus waren zij in de 'tuin' aan het werk en zagen mij met enige verbazing aankomen. 'Tuin' staat overigens tussen haakjes. Het is dermate groot dat er beter van 'landgoed' gesproken kan worden. Ik had in de afgelopen jaren nimmer de energie om hier door heen te lopen. Deze keer dus maar eens wat beter rondgekeken.....

Bijgaand een stukje 'achtertuin' met paardenwei.

De bewaking wordt overigens verzorgd door Rambo!


Hoewel het in eerste instantie de bedoeling was dat we met de auto (met fietsendrager) opgehaald zouden worden besloot ik dat ik zelf nog best met de fiets terug zou kunnen. Na even wat gegeten te hebben vertrok ik weer richting Apeldoorn. Daarbij ging ik nog bij een bijzondere jarige langs. Ook hier was men toch wat verrast me op de fiets te zien.

In totaal werd deze dag 39 kilometer afgelegd.

Bezoekje aan vrienden in Deventer

Met de ervaring van maandag besloot ik dat het stadje 'Deventer' ook binnen mijn bereik moest liggen. Op donderdag maakte ik me dus weer op voor een redelijke fietstocht. Op de heenweg is een ruime pauze genomen bij vliegveld Teuge.

In Deventer aangekomen ben ik met een voetgangers- en fietserspontje de IJssel overgestoken om zo in de binnenstad te komen. Hier kon ik Eduard verrassen in zijn atelier. Ook hier was er verbazing dat ik met de fiets gekomen was. Daarna is ook even het nieuwe huis van Eduard en Sandra bezocht. Tijdens mijn opname in het UMC waren zij verhuisd.

De fietstocht terug naar huis is in één stuk afgelegd. In totaal heb ik deze dag 45 kilometer afgelegd. Het is toch bijzonder dat dit gewoon kan!

Ook nog wandelen

Met Louis en zijn hond Karel ben ik vrijdag wezen wandelen.

Wanneer heb ik voor het laatst een boswandeling gemaakt? Ik weet het echt niet meer, maar het zal lang, lang geleden zijn geweest!

In elk geval heb ik weer een stukje Apeldoorn gezien waar ik nog nooit geweest was.

Overigens valt het me wel op dat ik gemakkelijker fiets dan wandel. Op wat minder vlak terrein, zoals in het bos, heb ik toch nog redelijk wat moeite mijn evenwicht te bewaren. Ook raak ik toch sneller vermoeid dan op de fiets.

Bijeenkomst hart- en longgetransplanteerden

Zaterdag vond een jaarlijkse ontmoetingsdag plaats van hart- en longgetransplanteerden.

Het toeval wilde dat dit deze keer plaats vond op Het Loo in Apeldoorn. Voor mij dichtbij en dus goed bereikbaar per fiets. De organisatie was in handen van Harten Twee.

Het was een bijzondere dag waarbij ik de nodige mensen tegenkwam waarmee ik in het verleden via e-mail contact heb gehad. Nu kwamen er ook eindelijk 'gezichten' bij.

Buiten het bezoek van de stallen, het museum en de tuin om was er natuurlijk de nodige ruimte om met elkaar te kletsen. Het is motiverend om te zien dat er mensen zijn die al tien jaar of langer met donorlongen rondlopen! Ook de verhalen over sport en de World Transplant Games stimuleren me om lekker door te gaan met 'bewegen'.

Andere activiteiten deze week

Uiteraard is deze week ook weer de fysiotherapie bezocht. Twee keer per week begint dit al om 8:00 uur en word ik voorlopig per taxi gebracht en gehaald. Op de woensdag echter wordt ik pas om 11:00 uur verwacht en ben ik deze week per fiets gegaan. Het levert (heen en terug) toch weer 16 kilometers extra training op.

Ook deze week zijn weer de nodige bezoekers langs geweest. Nog bedankt Fred voor het boek van de laatste FOK-kampen!

Statistieken

Ik houd wel van cijfertjes en statistieken. Twee weken geleden heb ik daarom mijn zelfcontrolelijst raadpleegbaar gemaakt via Internet. Daarbij zijn dan direct trendlijnen zichtbaar.

Aangezien ik i.v.m. mijn cf-gerelateerde diabetes mijn bloedsuiker ook dien te controleren was ik op zoek naar iets om de resultaten ook raadpleegbaar te maken. Zeker nu mijn bloedglucosewaarden sterk beïnvloed worden door de medicijnen die ik sinds de transplantatie moet gebruiken.

Bij Accu-Chek kwam ik daarvoor een handig apparaat tegen. Vanaf nu worden mijn suikerwaarden netjes in grafieken weergegeven.