Eén en al feest

Het was me het weekje wel. Na vorige week vrijdag (de laatste update) lijkt alles wel in het teken gestaan te hebben van de verjaardag van mijn moeder en het huwelijk van een vriendin.

Verjaardag van mijn moeder

Op 8 oktober was mijn moeder jarig. Gezien de hoeveel te verwachten gasten was dit jaar besloten de bezoekers maar over twee weekenden te verdelen. Het ene weekend de familie en het andere weekend vrienden/kennissen. Al met al heb ik het vorige- en dit weekend dan ook weer een hoop mensen gesproken die me na de transplantatie nog niet hadden gezien. De belangstelling naar mijn herstel was nog onverminderd groot.

Huwelijk Nastya en Martijn

In januari 2000 kwam ik via een nieuwsgroep en e-mail in contact met een zekere Nastya uit Uzbekistan.
Uiteindelijk heb ik haar in de loop van dat jaar uitgenodigd om op vakantie te komen naar Nederland en heeft ze meerdere weken bij me gelogeerd waarbij we verschillende 'hoogtepunten' van Nederland hebben bezocht. Daarnaast zijn we naar Parijs geweest. Nastya maakte toen over die vakantie haar eigen website, www.nastya.nl/old. (Per 25/10/06 vervangen door nieuwe waarop huwelijk beschreven gaat worden, www.nastya.nl.) Het leuke is dat ze daarna de mogelijkheid kreeg om in Duitsland te gaan studeren en uiteindelijk stage kon lopen in Nederland. In die tijd (najaar 2004) heeft ze drie maanden bij mijn ouders kunnen wonen en kwam toen in contact met een zekere Martijn. Het klikte...

Afgelopen dinsdag was er dan ook een bruiloft, en toch wel een hele bijzondere! Met nog geen 30 gasten waren toch de volgende landen vertegenwoordigd: Uzbekistan, Rusland, Duitsland, Spanje, Amerika en Nederland. Alle gasten en bijbehorende culturen hadden zo hun eigen inbreng in de middag en avond. De voertaal was natuurlijk voornamelijk Engels.

Zelf heb ik via een flip-over een korte presentatie gehouden hoe ik Nastya leerde kennen, wat toen belangrijk voor haar was, wat haar dromen waren en hoe ze uiteindelijk in Nederland belandde en haar Nederlandse taal sterk verbeterde door (samen met mijn moeder) boekjes van Jip en Janneke te lezen. De voorbereiding van de presentatie koste de nodige uurtjes; eerst het maken van een 'script', de bijbehorende teksten en plaatjes uitzoeken en printen en uiteindelijk verwerken op de verschillende pagina's van de flip-over.

Gelukkig was ik redelijk te verstaan hoewel mijn stem nog steeds nog niet optimaal is. Erg lekker komt het geluid er nog steeds niet uit.....

Na mijn presentatie gingen mijn ouders verder; zij kwamen 'verkleed' als Jip en Janneke binnen en lieten een drietal liedjes horen, speelden 'winkeltje' en hadden een bij het huwelijk passende tekst gemaakt.

Het hele feest was intiem, in stijl en met klassieke muziek in een schitterende omgeving, Vila Sonsbeek in park Sonsbeek te Arnhem. Na jaren niet meer gedanst te hebben had ik zowaar op dit feest weer de energie om mee te dansen; nou ja, laten we zeggen 'ongecontroleerd mee te bewegen' op de maat van de muziek.

Wat hebben we nog meer gedaan afgelopen week?

In de afgelopen week hebben we tot twee keer toe een dagdeeltje op de zaak doorgebracht om eens wat op te ruimen en wat van de voorraden en inventaris te inventariseren. Daarnaast is er natuurlijk het nodige bijgepraat.

Verder was er deze week nog wat ruimte om een paar gezellige dames op te zoeken, foto's van de bruiloft op CD te zetten ( waarbij ik in een opwelling mijn broer -de fotograaf- beloofde ook nog eens te trouwen - belangstellende kandidates worden uitgenodigd te reageren! ;-)) ), de fysiotherapie uiteraard weer te bezoeken en de stad weer eens in te gaan. Voor het huwelijk heb ik maar eens een nieuwe pantalon en nieuwe schoenen aangeschaft. Ik zag er weer netjes uit al zeg ik het zelf.

Weer autorijden

Deze week heb ik ook weer gebruik mogen maken van een auto. De eerste drie maanden na transplantatie mocht dat nog niet maar deze periode is in de loop van afgelopen week verstreken. Mijn eigen auto heb ik overigens nog niet kunnen gebruiken. Deze wordt a.s. woensdag (wederom) APK gekeurd. Tijdens mijn opname in het UMC was mijn auto afgekeurd. Het betekent natuurlijk niet dat ik nu mijn fiets laat staan! De kilometerstand is ondertussen de 300 gepasseerd.