Eindelijk ben ik weer in staat even iets van mezelf te laten horen. In de laatste weken werd de weblog door een goede vriend en mijn ouders bijgehouden.
Wat is er allemaal gebeurt? Mijn belevenissen zal ik over meerdere dagen verdeeld moeten schrijven. De hoeveelheid energie (en concentratievermogen) die ik heb is namelijk nog erg beperkt.
De oproep
Mijn eigen longarts kwam op de bewuste dag net voor de lunch mijn kamer binnen met de boodschap dat er longen waren en ik rond 17:00 uur op de operatietafel verwacht werd. De lunch werd uiteraard direct retour gezonden. De tussenliggende tijd werd gebruikt om telefonisch en per e-mail de nodige mensen in te lichten. Mijn ouders en broer en schoonzus kwamen naar het UMC waar gezamenlijk alles ingepakt werd van ‘mijn huiskamer/kantoor’. In de ruim 17 weken dat ik al opgenomen was had ik toch aardig wat spulletjes om me heen verzameld. Deze moesten uiteraard met mij ook de kamer verlaten om eventueel ruimte te kunnen bieden aan volgende te verplegen patiënten. Per definitie zou ik zelf na de transplantatie naar de Intensive Care overgebracht moeten worden.
Daarnaast werden de nodige buisjes bloed afgenomen (zo ver ik me kan herinneren een stuk of 12). Ook werden kweken afgenomen vanuit de mond, neus en anus; te onderzoeken op eventuele reeds aanwezige schimmels en bacteriën. Ook was er nog een kort gesprek met de anesthesist.
De donor
De exacte datum van de transplantatie meld ik hier bewust niet. Het is een beleid in Nederland om donorontvangers en –gevers t.o.v. elkaar anoniem te laten blijven. Aangezien de kans klein is dat er op 1 dag meerdere longtransplantaties worden uitgevoerd zou het vermelden van de exacte datum -op het voor ieder vrij toegankelijk Internet-, voor de nabestaanden van de donor een zekerheid kunnen bieden dat ik de ontvanger van ‘hun’ longen zou zijn.
Hierbij spreek ik wel direct mijn respect en dankbaarheid uit t.o.v. de voor mij anonieme donor en zijn en/of haar nabestaanden. Mijn toekomst is bepaald door het overlijden van iemand die tijdens zijn/haar leven bewust gekozen heeft donor te willen zijn. Een keuze die iedereen kan maken maar door velen niet gemaakt wordt. Nu donor worden? Zie www.donorvoorlichting.nl
De transplantatie
Rond 17:00 uur kwam er een seintje dat alles gereed was en ik naar de operatie kamer gebracht mocht worden. Mijn ouders en broer en schoonzus brachten me samen met de verpleging in bed en in gepast ‘operatie kamer tenue’ tot vlak voor de OK. Na afscheid nemen van elkaar werd ik binnen de OK verplaatst naar de ‘snijtafel’, om het maar even zo oneerbiedig te zeggen. Ik heb nog meegemaakt dat een infuusnaald geplaatst werd, de chirurg zich nog even kwam voorstellen en had nog even een minuutje tijd om rond te kijken. Daarna ging het licht uit……..
...morgen vervolg...
6 opmerkingen:
Hallo Paul,
geweldig dat je zelf weer in staat bent om te reageren!
Ik hoop op een voorspoedig herstel!
Hou je haaks en blijf schrijven!
Groeten Fred
Beste Paul,
Geweldig om weer je eigen verslag te lezen. Ga zo door, ik hoop je weer snel te ontmoeten.
Groeten,
Louis
Bij deze weer welkom op mijn kamer, en nu elke dag.., stapje voor stapje beter ,als maar beter en dan wordt je high...,naar huis... WAAUW !!!!!
Paul doe je best,
groet,
Gerard
Hi Paul,
Fantastisch om weer van jou zekf te lezen!
Neem lekker de tijd voor je herstel. Haastige spoed is zelden goed.
Succes met aansterken!
Groetjes,
Irène
gxHoi Paul,
Gefeliciteerd, fijn dat het nu weer beter gaat.Geniet zelf al ruim 6 jaar van een niuwe long.
Vlug weer thuis,
Jolanda.
Hoi Paul.
Fantastisch om te lezen dat er een stijgende lijn in je herstel zit. Bewonderenswaardig hoe je alles zo rationeel op je weblog beschrijft. Rust goed uit en hou ons op de hoogte !
Liefs van Bas en Romana
Een reactie posten